معنی درم پیمای - جستجوی لغت در جدول جو

درم پیمای

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(چَ / چِ)

عرش پیمای. فلک پیمای. آنکه بر مدار فلک سیر کند، همچون ستارگان و کرات:
همین تار و روشن شتابندگان
همین چرخ پیمای تابندگان.
اسدی.
، آنکه بسوی آسمانها و افلاک اوج گیرد و پرواز کند. رجوع به چرخ پیمایی شود

لغت نامه دهخدا

دردپیمای

(دَ)

درد پیماینده. دردکش. تحمل کننده درد به مدتی دراز. که مدتی با درد دست بگریبان است:
دردی کش عشق و دردپیمای
اندوه نشین و رنج فرسای.
نظامی

لغت نامه دهخدا